Morka

Morka were a Greek psychedelic/progressive rock band, active in the 1970s. Οι Morka αποτελούσαν μια συμπαθέστατη παρουσία στην ελληνική rock σκηνή των αρχών της δεκαετίας του '70. Εκείνη την εποχή το ελληνικό rock - όπως και το ευρωπαϊκό άλλωστε - βρισκόταν στην περίοδο της ακμής του. Στην χώρα μας είχαν εμφανιστεί νέα ονόματα με καινούργιο, πιο προοδευτικό ήχο: Poll, Πελόμα Μποκιού, Εξαδάκτυλος, Socrates, Μπουρμπούλια, Θανάσης Γκαϊφύλλιας κλπ. Εκτός από τον ήχο τους, το πιο σημαντικό με αυτούς είναι ότι έγραφαν οι ίδιοι τους στίχους των τραγουδιών τους. Τα ελληνικά συγκροτήματα είχαν επιτέλους απαλλαγεί από τους διάφορους τσάτσους, που αρχικά έγραφαν αγγλικούς και στη συνέχεια ελληνικούς στίχους σε διασκευές ξένων επιτυχιών. Έλεος δηλαδή: "σε αγαπάω, μη φεύγεις, γύρνα ξανά κοντά μου, απόψε σε θέλω, αύριο σε χάνω". Κάτι τέτοιοι στίχοι είχαν μπει στο χρονοντούλαπο της ιστορίας κι αν την δεκαετία του '70 δημιουργήθηκε κάποιο στιχουργικό κλισέ, αυτό είχε να κάνει με τραγούδια που μιλούσαν για "ζητιάνους" και "τυφλούς"...riiiight! Η αλλαγή αυτή δεν πέρασε απαρατήρητη και υπήρξαν κάποιες αντιδράσεις από την μεριά εκείνων των οποίων τα συμφέροντα θίγονταν. Κάποιος ανώνυμος έγραψε στο περιοδικό Μοντέρνοι Ρυθμοί [τεύχος 7, 26/2/1972]: "Οι περισσότεροι από τους στίχους των τραγουδιών τους είναι τελείως ερασιτεχνικοί, για να μην πούμε ακατανόητοι. Δεν μπορούμε εν ονόματι της προοδευτικής μουσικής να γράφουμε ό,τι μας κατεβαίνει στο μυαλό, χωρίς να εξετάζουμε αυτό που γράφουμε [...] Οι "ΜΡ", ώς μουσικό περιοδικό που ενδιαφέρεται για την προβολή όλων των ελληνικών συγκροτημάτων και την διάδοση των τραγουδιών τους, δημοσιεύουν ευχαρίστως τους στίχους των συνθέσεών τους. Αλλά θα ήταν πολύ πιο ένθερμοι συμπαραστάται αν είχαν και οι στίχοι την καλή ποιότητα της μουσικής με την οποία μελοποιούνται". Μετά από δύο τεύχη το περιοδικό έκλεισε οριστικά. Οι Morka έγραφαν κυρίως αγγλικούς στίχους και αυτό βασικά οφειλόταν στο ότι η ιστορία τους ξεκινούσε από τα ACS [American Community Schools], που από τα τέλη των '60s αποτελούσαν φυτώριο ερασιτεχνικών συγκροτημάτων. Όταν γύρω στο 1970 εμφανίστηκαν τα πρώτα φορητά κασετόφωνα, οι μαθητές άρχισαν να κάνουν ηχογραφήσεις στα σπίτια τους. Το κασετόφωνο όμως είχε κι άλλη μία χρήση. Μπορούσε να λειτουργήσει και σαν ενισχυτής. Ρίχνεις το μικρόφωνο μεσα στο ηχείο της ακουστικής κιθάρας, βάζεις τη στάθμη της εγγραφής στο τέρμα και έχεις παραμορφωμένο ήχο ηλεκτρικής κιθάρας. Έλληνας και πατέντα χρόνια τώρα αυτή η σχέση... Στα ACS λοιπόν το 1970 υπήρχαν οι Rick Rock & the Flounders, Pancho K. & the All-Stars, CC Blues King και οι The Dorian Kokas Expence. Αυτός ο τελευταίος, ο Kokas εκ Βοστόνης, μετά τους Expence πήρε δυο συμμαθητές του, τους Kirk Esco και John Jungermann, σχημάτισε τους Stone Deep και ηχογράφησαν τα "Judy" και "Winter's Here" που κυκλοφόρησαν σε ένα single δικής τους παραγωγής. Έφυγε ο Jungermann, αντικαταστάθηκε από τον Mike Moraitis εκ Γιοχάνεσμπουργκ. Το συγκρότημα μετονομάστηκε σε Morka, από τα ονόματα των Moraitis και Koka και με την προσθήκη κάποιου Reiner στα drums ηχογραφήθηκαν άλλα δυο τραγούδια, τα "I see" και "She Shouts". Αυτά κυκλοφόρησαν μαζί με τα δύο κομμάτια των Stone Deep σε ένα επτάιντσο EP [Polydor 2061109] γύρω στο φθινόπωρο του 1971, ενώ στα τέλη της ίδιας χρονιάς τα "She Shouts" και "Winter's Here" εμφανίστηκαν και σε μία LP συλλογή "Pop Coctail" [Polydor 2421017]. Μετά από αυτές τις ηχογραφήσεις στη βασική δυάδα Kokas-Moraitis προστέθηκαν οι George "Tambre" Tambakopoulos [από το Μόντρεαλ], Paul Papadeas [από την Νέα Υόρκη], Αντώνης Μπράβος και Μιχάλης Ορφανίδης. Ο Moraitis αποχωρεί και την θέση του παίρνει μια άγνωστη αγγλίδα τραγουδίστρια ή αλλιώς Pamela Leake. Τότε άρχισαν και τις ζωντανές εμφανίσεις μαζί με άλλα νέα ονόματα της εποχής. 1972 και κάπου στα μέσα της χρονιάς ηχογραφούν άλλο ένα single: "Γιατί" με b-side το "And So She Flies" [Polydor 2061121]. Στο τέλος της χρονιάς το συγκρότημα τελείωσε με τις συναυλίες και λίγο πριν διαλυθεί ηχογράφησε ένα demo με 7 κομμάτια συνολικής διάρκειας 20 λεπτών το οποίο παρέμεινε ανέκδοτο ως το 1997. Στις ηχογραφήσεις αυτές δεν συμμετείχε ο Tambakopoulos ενώ και την θέση αυτή του μπασίστα Αντώνη Μπράβου είχε πάρει ένας πρώην μαθητής των ACS, ο Leigh Sioris. Αφού διαλύθηκαν οι Morka, ο Kokas έγινε ιδρυτικό μέλος των Αγάπανθος, ενώ ο Μιχάλης Ορφανίδης έπαιξε αργότερα drums σε album των Poll ["Στον Λυκαββυτό" του 1982], Big Alice [ομόνυμο του 1983], Robert Williams ["Χωρίσαμε" του 1984], Αλιγάτορες ["Ταξιδάκι Αναψυχής" του 1987], Αφοί Κατσιμίχα/Γιώργος "Παντού-Θα-Με-Βρεις" Νταλάρας ["Υπάρχει Λόγος" του 1992]. Το "There Was A Time..." LP [Mythos, MLP0001] περιλαμβάνει τα 6 τραγούδια του EP, το single του 1972 και το ανέκδοτο demo. Σε γενικές όλος ο δίσκος κινείται στο ύφος του soft-rock. Τα δύο κομμάτια των Stone Deep είναι ακουστικά, με κιθαρίτσες, φυσαρμόνικα, φλάουτο, αρμονικά φωνητικά και κεράκια ρεσώ. Στα "I See" και "Judy" έχουν προστεθεί όργανο, μπάσο, drums και λίγη ηλεκτρική κιθάρα. Όμορφες οι εισαγωγές δε λέω αλλά από άποψη σύνθεσης και φωνητικών δεν είναι και πολύ δυνατά. Το "And So She Flies"πετάει όπως ο τίτλος του. Κυλάει εντελώς αβίαστα σε πιο γρήγορους ρυθμούς και τα φωνητικά του είναι τέλεια. Το "Γιατί" είναι το μοναδικό με ελληνικούς στίχους τραγούδι των Morka, οι οποίοι δυστυχώς εμπίπτουν στο κλισέ που ανέφερα πριν περί "ζητιάνων" και "τυφλών". Είναι κι αυτό γρήγορο. Εμένα δε μ'αρεσε. Κι απ' την Ζιμπάμπουε να είσαι θα γελάσεις με αυτό το ρεφρέν. Το "Fair Lady Of 1860" διαρκεί περισσότερο από 6 λεπτά κι έχει ένα ωραίο insrtumental σημείο με κιθαριστικούς αυτοσχεδιασμούς και κάποιες ελαφρώς jazzy στιγμές. Μέλι. Το "Fourteen Young Children" προς το τέλος θυμίζει μελωδίες των Poll και το "Squeezing Pimples" είναι ένα σύντομο σαχλαμαρωδώς συμπαθητικό τραγουδάτσι σε στυλ jug-band, με ακουστική κιθάρα και διάφορα κρουστά. Στο "Disassociation" τραγουδά πρώτη φωνή η Pamela, αλλά η μικρή του διάρκεια σου αφήνει την αίσθηση του ανολοκλήρωτου. Το "Looking For The Past" έχει εμπνευσμένη μελωδία, το "Ann" θυμίζει έντονα το "Universal Soldier" του Donovan και στο "Avenue Winter" οι Morka αγγίζουν την τελειότητα. Αυτό το 5λεπτο διαμάντι θα μπορούσε κάλλιστα να έχει βγει από κάποιο σπάνιο δίσκο ενός progressive/folk βρεττανικού συγκροτήματος. Είναι από τα αριστουργήματα του ελληνικού rock, με αψεγάδιαστη μελωδική γραμμή και πολύ καλή δουλειά από την ηλεκτρική κιθάρα. Read more on Last.fm. User-contributed text is available under the Creative Commons By-SA License; additional terms may apply.